Ένα σακίδιο βιβλίου, κιτ, σακίδιο, σακίδιο, σακίδιο, ή σακίδιο - είναι, στην απλούστερη μορφή του, ένας σάκος υφάσματος που μεταφέρεται στην πλάτη κάποιου και ασφαλίζεται με δύο ιμάντες που ξεπερνούν τους ώμους, αλλά μπορεί να υπάρχουν παραλλαγές. Ελαφριά είδη σακιδίων φοριούνται μερικές φορές μόνο σε ένα ιμάντα ώμου.

Τα σακίδια συνήθως χρησιμοποιούνται από πεζοπόρους και μαθητές και συχνά προτιμώνται από τσάντες για τη μεταφορά βαρέων φορτίων ή για μεταφορά οποιουδήποτε είδους εξοπλισμού, λόγω της περιορισμένης ικανότητας μεταφοράς βαρέων βαρών για μεγάλα χρονικά διαστήματα στα χέρια.

Μεγάλα σακίδια, που χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά φορτίων άνω των 10 κιλών (22 λίβρες), καθώς και μικρότερα αθλητικά σακίδια (π.χ. τρέξιμο, ποδηλασία, πεζοπορία και ενυδάτωση), συνήθως ξεφορτώνουν το μεγαλύτερο μέρος (έως περίπου 90%) του βάρους τους στο γεμισμένο ισχίο ιμάντες, αφήνοντας τους ιμάντες ώμου κυρίως για τη σταθεροποίηση του φορτίου. Αυτό βελτιώνει την πιθανότητα μεταφοράς βαρέων φορτίων, καθώς τα ισχία είναι ισχυρότερα από τους ώμους, και επίσης αυξάνει την ευελιξία και την ισορροπία, καθώς το φορτίο κινείται πλησιέστερα στο κέντρο μάζας του ίδιου του χρήστη.

Στην αρχαιότητα, το σακίδιο χρησιμοποιήθηκε ως μέσο μεταφοράς του μεγαλύτερου παιχνιδιού του κυνηγού και άλλων τύπων θηραμάτων και ως τρόπος ευκολότερης μεταφοράς για άλλα υλικά. Στις περιπτώσεις των μεγαλύτερων κυνηγιού, οι κυνηγοί θα αποσυναρμολογούσαν το θήραμά τους και θα μοιράζονταν τα κομμάτια του ζώου γύρω, το καθένα συσκευάζοντας το κρέας σε πολλά περιτυλίγματα και στη συνέχεια σε σακούλες που έβαλαν στην πλάτη τους. Η ίδια η σακούλα θα αποτελούταν από δέρματα ζώων και δέρμα και θα ράβονταν μαζί από έντερα ζώων, τα οποία θα ήταν υφασμένα μαζί σφιχτά για να φτιάξουν ένα ανθεκτικό υλικό που μοιάζει με νήμα.